sint

sint (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wściekły

odmiana:

(1.1) sint, sint, sinte; st. wyższy sintere; st. najwyższy sintest

przykłady:

składnia:

(1.1) ha sint på noen → być wściekłym na kogoś • ha sint for noe → być wściekłym o coś

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sinna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „sint” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

 Hasło „sint” w: Det Norske Akademis ordbok, Det Norske Akademi for Språk og Litteratur.

sint (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wściekły

odmiana:

(1.1) sint, sint, sinte; st. wyższy sintere; st. najwyższy sintest

przykłady:

składnia:

(1.1) ha sint på nokon → być wściekłym na kogoś • ha sint for noko → być wściekłym o coś

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sinna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „sint” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.