sierociniec

sierociniec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɕɛrɔˈʨ̑ĩɲɛʦ̑], AS: [śeroćĩńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. dom dla sierot

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sierociniec	sierocińce
dopełniacz	sierocińca	sierocińców
celownik	sierocińcowi	sierocińcom
biernik	sierociniec	sierocińce
narzędnik	sierocińcem	sierocińcami
miejscownik	sierocińcu	sierocińcach
wołacz	sierocińcu	sierocińce

przykłady:

(1.1) Po śmierci rodziców Paulina trafiła do sierocińca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dom dziecka; przest. ochronka, przytułek; pot. bidul

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sierota, sierotka, sieroctwo

czas. osierocać, osierocić

przym. sierocy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dom dziecka

• białoruski: (1.1) прытулак m
• bułgarski: (1.1) сиропиталище n
• estoński: (1.1) orbudekodu
• niemiecki: (1.1) Waisenhaus n

źródła: