siennica (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. roln. zadaszenie na słomę lub zboże na czterech słupach[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Gaździe ktoś podpalił siennicę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bróg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siano n, siennik mrz
przym. sienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. sienny + -ca
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „siennica” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.