siedzieć po turecku

siedzieć po turecku (język polski) edytuj

 
dziewczynka siedzi po turecku (1.1)
wymowa:
IPA[ˈɕɛ̇ʥ̑ɛ̇ʨ̑ ˌpɔ‿tuˈrɛʦ̑ku], ASėʒ́ėć po‿turecku], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.zestr. akc.akc. pob.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) siedzieć ze skrzyżowanymi nogami, zazwyczaj na podłodze
odmiana:
(1.1) związek rządu, zob. siedzieć; po turecku nieodm.
przykłady:
(1.1) Dzieci grzecznie siedziały po turecku i słuchały pani czytającej baśń.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: