siedem

siedem (język polski)

siedem (1.1) sów

siedem (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈɕɛdɛ̃m], AS: [śedẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) liczba 7

(1.2) cyfra 7

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	siedem
dopełniacz	siedmiu
celownik	siedmiu
biernik	siedem
narzędnik	siedmioma / siedmiu
miejscownik	siedmiu
wołacz	siedem

przykłady:

(1.1) Bezlitosna rusycystka zostawiła siedmiu uczniów na drugi rok.

(1.2) Siedemdziesiąt jest zapisywane jako siedem-zero

składnia:

(1.1) siedem + D. lm nmos albo siedmiu + D. lm m

kolokacje:

(1.1) siedem cudów świata

synonimy:

(1.1) zapis arabski 7, zapis rzymski VII, zapis grecki ζ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siódma ż, siódemka ż, siódmak m

przym. siódmy

licz. siedmioro

form. słow. siedmio-

związki frazeologiczne:

brzydki jak siedem grzechów głównych • fachowiec od siedmiu boleści • jak kobieta idzie za mąż, to siedmiu diabłów pod pachą trzyma • od siedmiu boleści • siedem grzechów głównych

etymologia:

scs. sedmь < praindoeur. *septṃ → siedem

uwagi:

(1.1) zobacz też: jeden • dwa • trzy • cztery • pięć • sześć • siedem • osiem • dziewięć • dziesięć

Pierwotnie wyraz siedem był rzeczownikiem rodzaju żeńskiego.

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 7

źródła: