sforność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. subordynacja, dyscyplina, zdyscyplinowanie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) i rozkazuje mu zaprowadzić (…) rząd dobry, i sforność uczynić (…)[1].
(1.1) W młodzieży zwłaszcza niknęła powolność, sforność, odznaczająca czasy Księztwa Warszawskiego. Niecierpliwość stolicy w szczególności była widoczną[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) posłuszeństwo, karność, uległość, przest. powolność
antonimy:
(1.1) niesubordynacja, nieposłuszeństwo, krnąbrność, niesforność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wysforowanie n, wysforowywanie n, sforowanie n, sfora ż, niesforność ż
czas. wysforować dk., wysforowywać ndk., sforować ndk.
przym. sforny, niesforny
przysł. sfornie, niesfornie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: subordynacja
źródła:
  1. Lorenz Müller, Pamietniki Milerowe do panowania Stefana Batorego, Poznań 1840, przekł. J. J. L., s. 50.
  2. Teodor Morawski, Dzieje Narodu Polskiego: w krótkości zebrane. Polska pod obcem, 1877, t. VI, s. 302.