sensualny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌsɛ̃w̃suˈwalnɨ], AS[sũ̯sualny], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.epenteza ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest odbierany za pomocą zmysłów[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Uprawiali rytualny seks zbiorowy, który nazywaliorgią sensualną[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) doznanie sensualne
synonimy:
(1.1) zmysłowy, wrażeniowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sensualizm m, sensualista m, sensualność ż
przym. sensualistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. sensitivus z łac. sensatio, sensatus i sensorium
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sensualny” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 533.
  2. Rafał Nowakowski, Rdza, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.