selbstständig (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈzɛlpstʃtɛndɪç] IPA[ˈzɛlpstʃtɛndɪk]
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) samodzielny, niezależny
(1.2) zaw. posiadający własną firmę lub wykonujący wolny zawód

w funkcji przysłówka[1]

(2.1) samodzielnie, niezależnie, bez pomocy innych
(2.2) zarabiając na swoje utrzymanie we własnej firmie lub wykonując wolny zawód, na własny rachunek
odmiana:
(1.1-2)
(2.1-2) nieodm.; st. wyższy selbstständiger; st. najwyższy am selbstständigsten
przykłady:
(1.1) Elisabeth war das selbstständigste Kind in der Gruppe.Elisabeth była najbardziej samodzielnym dzieckiem w grupie.
(1.2) Als eine selbstständige oder freiberufliche Tätigkeit wird eine Arbeit bezeichnet, die keinen Weisungen unterliegt.Jako działalność samodzielną lub wolny zawód określa się pracę, która nie podlega nakazom.
(2.1) Kinder müssen lernen selbstständig zu arbeiten.Dzieci muszą się uczyć samodzielnie pracować.
(2.2) Ich möchte mich gern selbstständig machen, verfüge aber über kein Startkapital.Chciałabym/Chciałbym się (zawodowo) usamodzielnić, ale nie posiadam kapitału początkowego
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1-2) selbständig
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Selbstständigkeit ż, Selbstständiger m, Selbstständige ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. selbst + ständig
uwagi:
(1.1) Pisownią alternatywną dla selbstständig jest selbständig. Obie formy są prawidłowe i występują równie często[2], ale formą zalecaną jest pisownia selbstständig[3].
źródła:
  1. Wikibooks.pl, Przymiotnik vs. przysłówek - różnice w języku niemieckim i polskim
  2. praca zbiorowa, Wahrig - Richtiges Deutsch leicht gemacht, wissensmedia GmbH, Gütersloh/München, ISBN 978-3-577-07566-4
  3.   Hasło „selbststaendig” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.