sekundariusz
sekundariusz (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) muz. skrzypek grający partię drugich skrzypiec w zespole kameralnym lub orkiestrze symfonicznej[1]
- (1.2) daw. med. lekarz pomocniczy w szpitalu[1]
- (1.3) daw. rel. ksiądz pomocniczy, szczególnie kaznodzieja[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sekundariusz sekundariusze dopełniacz sekundariusza sekundariuszy celownik sekundariuszowi sekundariuszom biernik sekundariusza sekundariuszy narzędnik sekundariuszem sekundariuszami miejscownik sekundariuszu sekundariuszach wołacz sekundariuszu sekundariusze depr. M. i W. lm: (te) sekundariusze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sekundarny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. secundarius[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „sekundariusz” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 38, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 154.