sekularyzacja (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌsɛkularɨˈzat͡sʲja], AS[sekularyzacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) socjol. proces polegający na osłabianiu się wpływów kleru, kościołów lub religii na życie społeczne i upowszechnienie się świeckiego modelu życia
(1.2) polit. przejęcie majątków spod władzy kościelnej pod władzę świecką[1]
(1.3) kośc. przejście osoby duchownej do stanu świeckiego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jako konieczność przedstawiał się komunizm, obecnie jako konieczność przedstawia się sekularyzację.[3]
(1.2) Marcin Luter żądał sekularyzacji dóbr kościelnych.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sekularyzacja życia społecznego / społeczeństwa / państwapostępy / rozwój sekularyzacji
(1.2) sekularyzacja klasztoru / zakonu
synonimy:
(1.1) laicyzacja, zeświecczenie, deklerykalizacja
(1.3) zeświecczenie
antonimy:
(1.1) klerykalizacja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sekularyzować ndk., zsekularyzować dk.
przym. sekularyzacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. sécularisation < łac. saecularisświecki
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „sekularyzacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „sekularyzacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. ekai.pl