wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) nauka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) scientias politicnauki polityczne • scientias exactenauki ścisłe
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. scientia
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka, wiedza, poznanie[1]
(1.2) zbiór wszystkich umiejętności
odmiana:
(1) scienti|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. scientialis, sciens
przysł. scientialiter, scienter
rzecz. sciens m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. sciens + -ia < łac. scio; źródłosłów dla alb. shkencë, ang. science, arum. shtiintsã, bask. zientzia, eo scienco, franc. science, hiszp. ciencia, hiszp. esciencia, katal. ciència, malt. xjenza, port. ciência, rum. știință, wł. scienza
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 609.