schwindeln

schwindeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃvɪndl̩n] ​ IPA: [ˈʃvɪndl̩tə] IPA: [ɡəˈʃvɪndl̩t]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) robić się słabo, dostawać zawrotu głowy

(1.2) bujać, obujać, oszukiwać, oszukać

odmiana:

(1.1-2) schwindel|n (schwindelt), schwindelte, geschwindelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schwindel m, Schwindler m, Schwindlerin ż

przym. schwindelig, schwindlig, schwindlerisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: schwindeln • abschwindeln • anschwindeln • beschwindeln • erschwindeln • herausschwindeln • vorschwindeln

źródła: