schizofreniczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌsxʲizɔfrɛ̃ˈɲiʧ̑nɨ], AS[sχʹizofrẽńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) med. związany ze schizofrenią, właściwy schizofrenii lub schizofrenikom
(1.2) przen. publ. taki, który charakteryzuje się dwoistością, ambiwalencją i wewnętrznymi sprzecznościami
(1.3) przen. pot. taki, który odbiega od normy, trudny do zrozumienia
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jakie rodzaje zaburzeń schizofrenicznych?
(1.2) Wobec ZSRR zachowują postawę schizofreniczną: z nim związani, a jednocześnie sądzą, mnóstwo tego, co złe, płynie stamtąd i o niczym tak nie marzą, jak o partnerskiej, a nie podrzędnej roli.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) epizod schizofreniczny • schizofreniczna osobowość / psychozazaburzenia schizofreniczne
(1.2) schizofreniczny stosunek • schizofreniczna postawa / polityka / sytuacja / hipokryzja
(1.3) schizofreniczne czasy
synonimy:
(1.2) ambiwalentny
(1.3) obłędny, szalony, wariacki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. schizofrenia ż, schizofrenik m, schizofreniczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody...", nr 5, Warszawa, 1986 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.