santuri

santuri (język polski)

santuri (1.1)

wymowa:

IPA: [sãnˈturʲi], AS: [sãnturʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. (lub santur) instrument strunowy, chordofon pochodzący z Indii; zob. też santur w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	santuri	santuri
dopełniacz	santuri	santuri
celownik	santuri	santuri
biernik	santuri	santuri
narzędnik	santuri	santuri
miejscownik	santuri	santuri
wołacz	santuri	santuri

przykłady:

(1.1) Od czasu, gdy nauczyłem się grać na santuri, stałem się innym człowiekiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• nowogrecki: (1.1) σαντούρι n
• turecki: (1.1) santur

źródła: