samotniczy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z samotnikiem, odnoszący się do samotnika

przymiotnik jakościowy

(2.1) odosobniony, samotny
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Paweł wiódł samotniczy tryb życia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samotniczość ż, samotnik m
przysł. samotniczo
przym. samotny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. samotnik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: