samolubność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest samolubne; cecha tych, którzy samolubni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) samolubność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. samolubny
przysł. samolubnie
rzecz. samolub mos, samolubstwo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. samolubny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: