samokrytyczny (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) zdolny do krytycznej oceny samego siebie
(1.2) wyrażający taką ocenę, nacechowany samokrytycyzmem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Oczywiście, że mam w sobie cechy, których u innych ludzi nie lubię, ale to chyba dobrze, że jestem wobec siebie na tyle samokrytyczna, by wiedzieć, że robię coś źle[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) samokrytyczny człowiek
(1.2) samokrytyczna ocena
synonimy:
(1.1-2) rzad. autokrytyczny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) krytyczny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samokrytyka ż, samokrytycyzm m, samokrytyczność ż
przysł. samokrytycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jakich ludzi nie lubicie?, 2008-01-07, Narodowy Korpus Języka Polskiego.