Wikisłownik

samodzierżca

samodzierżca (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [ˌsãmɔˈʥ̑ɛrʃʦ̑a], AS: [sãmoʒ́eršca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) władca absolutny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) samowładca, daw. samodzierż, daw. rzad. samodzierca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samodzierżawie, samodzierca, samodzierstwo, samodzierż, samodzierżczość, samodzierżstwo
przym. samodzierczy, samodzierżczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. samodierżec[2] lub bezpośrednio z scs. *samoderžcь[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Hasło „samodzierżca” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „samodzierżca” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ Roman Zawiliński, Pokrewieństwo języków a ich wpływ wzajemny, „Poradnik Językowy” nr 9/1907, s. 122.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=samodzierżca&oldid=7175145”