samodzielny
samodzielny (język polski) Edytuj
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik samodzielny samodzielna samodzielne samodzielni samodzielne dopełniacz samodzielnego samodzielnej samodzielnego samodzielnych celownik samodzielnemu samodzielnej samodzielnemu samodzielnym biernik samodzielnego samodzielny samodzielną samodzielne samodzielnych samodzielne narzędnik samodzielnym samodzielną samodzielnym samodzielnymi miejscownik samodzielnym samodzielnej samodzielnym samodzielnych wołacz samodzielny samodzielna samodzielne samodzielni samodzielne
- przykłady:
- (1.1) Nie wiem, kiedy ten twój syn chce stać się w końcu samodzielny, skoro w ogóle nie ma zamiaru iść do pracy.
- (1.2) Program był początkowo dołączany do systemu operacyjnego, ale z czasem stał się tak popularny, że zaczął być sprzedawany jako samodzielny produkt.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) samodzielny specjalista • samodzielny batalion • samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. samosia ż, sam mrz, samodzielność ż
- przysł. samodzielnie
- przym. sam
- zaim. sam
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) independent; (1.2) independent
- białoruski: (1.1) самастойны
- czeski: (1.1) samostatný
- dolnołużycki: (1.1) samostatny
- duński: (1.1) selvstændig; (1.2) selvstændig, uafhængig, autonom, suveræn
- esperanto: (1.1) memstara
- holenderski: (1.1) zelfstandig; (1.2) onafhankelijk, zelfstandig, autonoom
- niemiecki: (1.1) selbstständig
- rosyjski: (1.1) самостоятельный
- rumuński: (1.1) slobod
- słowacki: (1.1) samostatný
- szwedzki: (1.1) självständig
- ukraiński: (1.1) самостійний
- węgierski: (1.1) önálló
- źródła: