sammanbrott

sammanbrott (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) załamanie

(1.2) załamanie (nerwowe)

odmiana:

(1.1-2) ett sammanbrott, sammanbrottet

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. bryta samman

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: