sabotować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌsabɔˈtɔvaʨ̑], AS[sabotovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) stosować sabotaż
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Pracownicy sabotują nowy projekt.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sabotowanie n, sabotaż m, sabotażysta m, sabotażystka ż
przym. sabotażowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. saboter[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „sabotować” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

sabotować (język górnołużycki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) sabotować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: