słuchy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) pot. pogłoski
(1.2) łow. uszy zająca
odmiana:
(1.1-2) blp,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) chodzą słuchy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. słuchać
rzecz. słuch mrz, słuchacz m
związki frazeologiczne:
uczn. chodzą słuchy, że jestem głuchy
etymologia:
(1.1) ros. слухи[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Poradnik językowy, „Język Polski” nr 3/1913, s. 32.