słuchaczka

słuchaczka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rad. muz. kobieta, która słucha kogoś lub czegoś

(1.2) stud. kobieta, która uczęszcza na wyższą uczelnię, kursy itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	słuchaczka	słuchaczki
dopełniacz	słuchaczki	słuchaczek
celownik	słuchaczce	słuchaczkom
biernik	słuchaczkę	słuchaczki
narzędnik	słuchaczką	słuchaczkami
miejscownik	słuchaczce	słuchaczkach
wołacz	słuchaczko	słuchaczki

przykłady:

(1.1) Występ przystojnego śpiewaka wzbudził zachwyt słuchaczek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) słuchaczka radiowa

(1.2) słuchaczka historii / prawa

synonimy:

(1.2) studentka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) radiosłuchaczka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słuch m, słuchanie n, słuchawka ż, słuchowisko n

forma męska słuchacz m

przym. słuchowy

przysł. słuchowo

czas. słuchać ndk.

związki frazeologiczne:

wolna słuchaczka

etymologia:

(1.1) forma żeńska od słuchacz

uwagi:

tłumaczenia:

• kaszubski: (1.1) słëchińcka ż
• słowacki: (1.1) poslucháčka m; (1.2) poslucháčka m

źródła: