słuchać jednym uchem, a drugim wypuszczać

słuchać jednym uchem, a drugim wypuszczać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈswuxaʨ̑ ˈjɛdnɨ̃m ˈuxɛ̃m a‿ˈdruɟĩm vɨˈpuʃʧ̑aʨ̑], AS[su̯uχać i ̯ednỹm uχẽm a‿druǵĩm vypuščać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.zestr. akc.wym. warsz.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) ignorować czyjeś opowieści, które wydają się nudne, bezsensowne bądź mało interesujące
odmiana:
przykłady:
(1.1) Opowiadał mi o jakimś Grabowskim i jego długach. Jednym uchem słuchałem, a drugim wypuszczałem, bo w końcu: czy ja wiem, kim jest Grabowski?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) słuchać piąte przez dziesiąte, jednym uchem wpuszczać, a drugim wypuszczać
antonimy:
(1.1) słuchać z otwartymi ustami, zamienić się w słuch; pot. słuchać z rozdziawionymi ustami, słuchać jak świnia grzmotu; posp. słuchać z rozdziawioną gębą
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: