słonica

słonica (język polski)

wymowa:

IPA: [swɔ̃ˈɲit͡sa], AS: [su̯õńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica słonia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	słonica	słonice
dopełniacz	słonicy	słonic
celownik	słonicy	słonicom
biernik	słonicę	słonice
narzędnik	słonicą	słonicami
miejscownik	słonicy	słonicach
wołacz	słonico	słonice

przykłady:

(1.1) Starsze słonice pomagają młodym matkom opiekować się słoniątkami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) młoda / dojrzała / ciężarna słonica

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słoń, słoniątko, słoniowacizna, słoniowate, słoniówka, słoniowatość, słonik, słoniczek, słonisko

przym. słoniowy, słoniowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. słoń + -ica

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) (female) elephant
• czeski: (1.1) slonice ż
• esperanto: (1.1) elefantino
• francuski: (1.1) éléphante ż
• hiszpański: (1.1) elefanta ż
• jidysz: (1.1) העלפֿאַנדיכע ż (helfandiche)
• litewski: (1.1) dramblė ż
• nowogrecki: (1.1) ελεφαντίνα ż
• rosyjski: (1.1) слониха ż
• sanskryt: (1.1) हस्तिनी ż
• słowacki: (1.1) slonica ż

źródła: