sättning (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[²s'et:ning]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) sadzenie (roślin)[1]
(1.2) osiadanie (budynku)[1][2]
(1.3) komponowanie, składanie (tekstu)[1][2]
odmiana:
(1.1-3) en sättning, sättningen, sättningar, sättningarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
gravsättninglönesättning
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sätta
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 477.
  2. 2,0 2,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen