särling

särling (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) (o osobach) dziwak, oryginał, ekscentryk, odludek

(1.2) (o rzeczach) dziwadło, osobliwość, kuriozum

odmiana:

(1) lp en särling, särlingen lm särlingar, särlingarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) original, excentriker, kuf, enstöring, ensling

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sär

czas. sära

przym. sär

przedr. sär-

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. sär- + -ling → …wyraża odrębność + …tworzy rzeczownik

uwagi:

źródła: