rzezak (język polski) edytuj

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: rze•zak[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rodzaj specjalnego ostrza w sieczkarni, pługu lub innych gospodarczych narzędziach mechanicznych[2]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) w zakładach przetwórstwa mięsnego: pracownik, który zarzyna drób[2]
(2.2) rel. rzeźnik żydowski, dokonujący uboju zwierząt według przepisów rytualnych[2]
(2.3) rel. człowiek dopełniający obrządku obrzezania u żydów[2]
odmiana:
(1.1)
(2.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.3) mohel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzez mrz, rzeź ż, rzeźnia ż, rzeźnik mos, rzezaniec mos, rzezacz mos, rzezanie n, rzezactwo n, obrzezek mrz, obrzezaniec mos, obrzezanie n, obrzezywanie n, porzezanie n, wyrzezanie n, zarzezanie n
czas. rzezać ndk., obrzezać dk., obrzezywać ndk., porzezać dk., wyrzezać dk., zarzezać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. rzezać + -ak
uwagi:
tłumaczenia:
(2.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mohel
źródła:
  1. Hasło „rzezak” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1164.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3   Hasło „rzezak” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.