rzezactwo

rzezactwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzad. czynność rzezania, zajmowanie się rzezaniem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzezactwo	rzezactwa
dopełniacz	rzezactwa	rzezactw
celownik	rzezactwu	rzezactwom
biernik	rzezactwo	rzezactwa
narzędnik	rzezactwem	rzezactwami
miejscownik	rzezactwie	rzezactwach
wołacz	rzezactwo	rzezactwa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzez mrz, rzeź ż, rzeźnia ż, rzeźnik mos, rzezaniec mos, rzezak mrz/mos, rzezacz mos, rzezanie n, obrzezek mrz, obrzezaniec mos, obrzezanie n, obrzezywanie n, porzezanie n, wyrzezanie n, zarzezanie n

czas. rzezać ndk., obrzezać dk., obrzezywać ndk., porzezać dk., wyrzezać dk., zarzezać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: