ryŋḱ
ryŋḱ (język wilamowski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- swn. ring < prazachgerm. *hring < pragerm. *hringaz.
- por. ang. ring, duń. ring, niderl. ring, niem. Ring, śląski Ring, szw. ring
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 354.