ruste
ruste (język duński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) chem. techn. rdzewieć
- (1.2) przen. rdzewieć
- (1.3) przygotować mentalnie lub strategicznie
- (1.4) wojsk. wyposażyć (w ramach przygotowań wojennych)
- odmiana:
- (1) at ruste, ruster, rustede, rustet
- przykłady:
- (1.1) Disse biler ruster de mest underlige steder. → Te samochody rdzewieją w najdziwniejszych miejscach.
- (1.1) Smykker lavet af kobber ruster ikke, men iltes og kan til sidst få en grønlig farve. → Biżuteria wykonana z miedzi nie rdzewieje, ale utlenia się i w końcu może zyskać zielonkawy kolor.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) korrodere
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.2) gammel kærlighed ruster ikke → stara miłość nie rdzewieje
- uwagi:
- źródła:
ruste (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈruș.te]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od rustir
- (1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od rustir
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ruste (język norweski (bokmål))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) rdzewieć
- odmiana:
- (1.1) å ruste, ruster, rustet, rustet lub å ruste, ruster, rusta, rusta
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: