rusiński

rusiński (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z Rusinami

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. wschodniosłowiański język używany przez Rusinów; zob. też język rusiński w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	rusiński		rusińska	rusińskie	rusińscy	rusińskie
dopełniacz	rusińskiego		rusińskiej	rusińskiego	rusińskich
celownik	rusińskiemu		rusińskiej	rusińskiemu	rusińskim
biernik	rusińskiego	rusiński	rusińską	rusińskie	rusińskich	rusińskie
narzędnik	rusińskim		rusińską	rusińskim	rusińskimi
miejscownik	rusińskim		rusińskiej	rusińskim	rusińskich
wołacz	rusiński		rusińska	rusińskie	rusińscy	rusińskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) język rusiński • karpackorusiński • karpatorusiński • panońskorusiński • bizantyjsko-rusiński

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) łemkowski, bojkowski, huculski

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rusin m, Rusinka ż, Ruś ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Rusyn, Ruthenian
• baskijski: (2.1) ruteniera
• białoruski: (1.1) русінскі
• chorwacki: (1.1) rusinski
• czeski: (1.1) rusínský; (2.1) rusínština ż
• karpatorusiński: (1.1) русиньскый
• kaszubski: (2.1) rusynsczi jãzëk
• łaciński: (1.1) ruthenicus
• niemiecki: (1.1) russinisch, ruthenisch
• rosyjski: (1.1) русинский
• rumuński: (1.1) rutean
• serbski: (1.1) русински
• słowacki: (1.1) rusínsky; (2.1) rusínčina ż
• ukraiński: (1.1) русинський
• węgierski: (1.1) ruszin
• włoski: (1.1) ruteno

źródła: