rurociąg

rurociąg (język polski)

rurociąg (1.1)

wymowa:

IPA: [ruˈrɔʨ̑ɔ̃ŋk], AS: [ruroćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. system połączonych rur wraz z niezbędnym osprzętem wykorzystywany do transportu substancji na duże odległości; zob. też transport rurociągowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rurociąg	rurociągi
dopełniacz	rurociągu	rurociągów
celownik	rurociągowi	rurociągom
biernik	rurociąg	rurociągi
narzędnik	rurociągiem	rurociągami
miejscownik	rurociągu	rurociągach
wołacz	rurociągu	rurociągi

przykłady:

(1.1) Przez nasz region ma biec jedna z nitek rurociągu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) gazociąg, naftociąg, ropociąg, parociąg

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rurociągowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rura + -o- + ciągnąć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pipeline
• arabski: (1.1) خط أنابيب
• bułgarski: (1.1) тръбопровод m
• interlingua: (1.1) conducto
• niemiecki: (1.1) Rohrleitung ż

źródła: