rupiecie

rupiecie (język polski)

wymowa:

IPA: [ruˈpʲjɛ̇ʨ̑ɛ], AS: [rupʹi ̯ėće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) zbiór starych, zniszczonych i nieprzydatnych rzeczy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	rupiecie
dopełniacz	rupieci
celownik	rupieciom
biernik	rupiecie
narzędnik	rupieciami
miejscownik	rupieciach
wołacz	rupiecie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rupieć m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) junk
• rosyjski: (1.1) барахло n
• wilamowski: (1.1) gyrympuł n

źródła:

sjp.pl - rupieci