rujnowanie

rujnowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌrujnɔˈvãɲɛ], AS: [rui ̯novãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od rujnować

(1.2) obracanie czegoś w ruinę

(1.3) doprowadzanie do krachu, ruiny finansowej

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	rujnowanie
dopełniacz	rujnowania
celownik	rujnowaniu
biernik	rujnowanie
narzędnik	rujnowaniem
miejscownik	rujnowaniu
wołacz	rujnowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) dewastowanie, niszczenie, pustoszenie, obracanie w gruzy, obracanie w gruzy, obracanie wniwecz

antonimy:

(1.1) nierujnowanie

(1.2) budowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ruiny ż, zrujnowanie n, ruina ż

czas. rujnować ndk., zrujnować dk.

ims. zrujnowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: