ruggig (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (o włosach, piórach, roślinności itp.) zmierzwiony, skołtuniony, kudłaty, nastroszony
(1.2) (o pogodzie) zimny i dżdżysty, paskudny, okropny
(1.3) (o osobie) zmarniały, oklapnięty, nie w humorze, osowiały
(1.4) (ogólnie) koszmarny, okropny, niesamowity
odmiana:
(1.1) ruggig, ruggigt, ruggiga; st. wyższy ruggigare; st. najwyższy ruggigast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) en ruggig pälskudłate futerko
(1.2) en ruggig morgondżdżysty poranek
(1.3) känna sig ruggigczuć się marnie
(1.4) en ruggig filmokropny film
synonimy:
(1.1) tovig, raggig, lurvig, burrig
(1.2) gråkall, kulen, otrivsam
(1.3) utsliten, olustig, trist, nedstämd
(1.4) obehaglig, ruskig, kuslig, otäck, läskig, skrämmande
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruggighet
czas. rugga
przysł. ruggigt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: