rue

rue (język angielski)

a rue (1.1)

wymowa:

IPA: /ruː/

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) bot. Ruta graveolens L., ruta zwyczajna

czasownik

(2.1) żałować

odmiana:

(1) lp rue; lm rues

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) common rue, herb-of-grace

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. ruefully

przym. rueful

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rue (język francuski)

rue (1.1)

wymowa:

(1.1) IPA: /ʁy/ ​

​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ulica

odmiana:

(1.1) lp rue; lm rues

przykłady:

(1.1) Toutes les rues de Paris sont pourvues de trottoirs. → Wszystkie ulice Paryża mają chodniki.

(1.1) Son bureau est situé rue Blaise-Pascal. → Jego biuro jest przy ulicy Blaise'a Pascala.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dans la rue • traverser la rue • rue barée → ulica zamknięta dla ruchu (znak drogowy)

synonimy:

(1.1) artère, avenue, boulevard

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ruelle

związki frazeologiczne:

(1.1) homme de la rue • être à la rue

etymologia:

(1.1) łac. ruga

uwagi:

źródła:

rue (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ru.ˈe] lub [rwe]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od ruar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zgodnie z reformą z 2010 roku wyraz ten jest jednosylabowy pod względem ortograficznym (samogłoski „ue” tworzą dwugłoskę), przez co nie powinien nosić akcentu graficznego; przed reformą była jednak dopuszczona pisownia z akcentem („rué”) dla osób kładących nacisk na artykulację rozziewu (m.in. w Hiszpanii i w większej części Ameryki Południowej)

źródła: