ruchawka

ruchawka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. rozruchy, zamieszki, społeczny niepokój

odmiana:

przykłady:

(1.1) Z Polakami trudno coś zrobić przemocą i siłą. W Polsce po wojnie wydarzyło się pięć ruchawek, podczas gdy w pozostałych krajach socjalistycznych – coś trzy cztery. Władza edukowała się dosyć szybko, wiedziała, jak podchodzić do ludzi; co przejdzie, a co nie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ruch mrz, nieruchomość ż

czas. ruchać

przym. ruchomy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) asonada ż, alboroto m, perturbación ż

źródła: