rozchodnik

rozchodnik (język polski)

rozchodnik (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Sedum L., rodzaj rośliny z rodziny gruboszowatych, do którego należy od ~280 do ~470 gatunków występujących głównie na półkuli północnej; zob. też rozchodnik w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju rozchodnik (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozchodnik	rozchodniki
dopełniacz	rozchodnika	rozchodników
celownik	rozchodnikowi	rozchodnikom
biernik	rozchodnik	rozchodniki
narzędnik	rozchodnikiem	rozchodnikami
miejscownik	rozchodniku	rozchodnikach
wołacz	rozchodniku	rozchodniki

przykłady:

(1.1) Teraz tam rozchodniki bujały i mchy przeróżne, a z sosen spoglądały dzięcioły pstre.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rozchodnik alpejski • rozchodnik biały • rozchodnik czarniawy • rozchodnik karpacki • rozchodnik wielki • rozchodnik kaukaski • rozchodnik ostry • rozchodnik owłosiony • rozchodnik ościsty • rozchodnik sześciorzędowy • rozchodnik angielski • rozchodnik hiszpański • rozchodnik Bayleya • rozchodnik błękitny • rozchodnik gęstolistny • rozchodnik Ewersa • rozchodnik Forstera • rozchodnik siny • rozchodnik kamczacki • rozchodnik skalny • rozchodnik Morgana • rozchodnik oregoński • rozchodnik rozłogowy • rozchodnik Siebolda • rozchodnik łopatkowaty • rozchodnik okazały • rozchodnik walcowaty • rozchodnik naskalny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozchodnikowiec m, rozchodzenie n

czas. rozchodzić ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stonecrop; (1.2) stonecrop
• arabski: (1.1) سدم m; (1.2) سدم m
• białoruski: (1.1) расходнік m; (1.2) расходнік m
• duński: (1.1) stenurt w; (1.2) stenurt w
• estoński: (1.1) kukehari; (1.2) kukehari
• francuski: (1.1) orpin m; (1.2) orpin m
• koreański: (1.1) 세둠 (sedum); (1.2) 세둠 (sedum)
• rosyjski: (1.1) очиток m; (1.2) очиток m
• słowacki: (1.1) rozchodník m; (1.2) rozchodník m
• słoweński: (1.1) sedum m, homulica ż; (1.2) sedum m, homulica ż
• starogrecki: (1.1) ἐπίπετρον n
• szwedzki: (1.1) fetknopp w; (1.2) fetknopp w
• ukraiński: (1.1) очи́ток m; (1.2) очи́ток m
• węgierski: (1.1) varjúháj; (1.2) varjúháj
• włoski: (1.1) borracina ż; (1.2) borracina ż

źródła: