rondira

rondira (esperanto)

morfologia:

rond•ir•a

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) okrężny, kołujący

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	rondira	rondiraj
akuzativo	rondiran	rondirajn

przykłady:

(1.1) Mi venis en grandegan, rondan, preĝejsimilan halon, kies murojn kovris en ĉirkaŭ tridek-jarda alteco unusola rondira amasego da bretoj, sur tiuj centmiloj da libroj. → Przybyłem do ogromnej, okrągłej, podobnej do świątyni hali, której mury zakrywała do około trzydziestu jardów wysokości, jedyna okrężna chmara półek i na nich sto tysięcy książek.

(1.1) Al li ŝajnis plej sekure sekvi la spurojn de Smaino en distanco de du aŭ tri tagoj, ĉar estis tute malverŝajne, ke Smaino revenu kun la homa varo la saman rondiran vojon anstataŭ direktiĝi rekte al Nilo. → Wydawało się mu najbezpieczniej ciągnąć w trop za Smainem na odległość dwóch lub trzech dni, gdyż było zupełnie nieprawdopodobne, by Smain wracał z towarem ludzkim tą samą kołującą drogą zamiast skierować się wprost do Nilu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) rondira trafiko → ruch okrężny • rondira itinero → okrężna trasa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rondiro

czas. rondiri

przysł. rondire

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: