wymowa:
IPA[roŋ.ˈkaɾ]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) chrapać
(1.2) (o danielu w czasie rui) ryczeć
(1.3) (o morzu, wietrze) huczeć, wyć
(1.4) pot. rzucać pogróżki, burczeć, warczeć
odmiana:
(1) koniugacja I: czasownik regularny z przemianą „c – qu” (sacar)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) remudiar
(1.3) mugir
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ronquear
przym. ronco, roncador
przysł. roncamente
rzecz. ronquedad ż, ronquido m, ronquera ż, ronco m, ronca ż, roncador m, roncadora ż, ronquez ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rhonchāre < gr. ῥόγχος (rhónchos) → chrapanie, ryk
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) chrapać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) chrapać
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ningú no vol dormir amb ell perquè ronca fort.[1]Nikt nie chce z nim spać, bo głośno chrapie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. rhonchāre < gr. ῥόγχος (rhónchos) → chrapanie, ryk
uwagi:
źródła:
  1. roncar, Gran Diccionari de la llengua catalana, enciclopedia.cat