wymowa:
IPA[rɔ̃ˈmãɲism̥], AS[rõmãńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z któregoś języka romańskiego
(1.2) szt. styl w sztuce XIXIII w.
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) romańszczyzna
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zapożyczenie
hiponimy:
(1.1) galicyzm, italianizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. romanistyka ż, romanista mos, romanistka ż, romanizacja ż, romańszczyzna ż, Roman mos, Romana ż, romanizowanie n
przym. romanistyczny, romański
czas. romanizować ndk., romanizować się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. Romanism[2][3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Hasło „romanizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  3.   Hasło „romanizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.