romanistka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta wykształcona w dziedzinie romanistyki
(1.2) pot. studentka albo absolwentka filologii romańskiej
(1.3) pot. nauczycielka lub lektorka języków romańskich
(1.4) specjalistka w zakresie prawa rzymskiego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) neofilolog; pot. neofilolożka
(1.2) studentka, absolwentka
(1.3) nauczycielka, lektorka
(1.4) prawniczka
hiponimy:
(1.1) iberystka, italianistka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. romanistyka ż, romanista m, romanizm m, romanizacja ż, romanizowanie n
czas. romanizować ndk.
przym. romański, romanizacyjny, romanistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

romanistka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) romanistka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. romanistika ż, romanista m
przym. romanistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
forma żeńska od słc. romanista + -ka
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.

romanistka (język słoweński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) romanistka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. romanistika ż, romanizacija ż, romanizem m
forma męska romanist
czas. romanizirati
przym. romanističen
związki frazeologiczne:
etymologia:
słń. romanist + -ka
uwagi:
źródła: