rodzaj męskorzeczowy
- wymowa:
- IPA: [ˈrɔd͡zaj ˌmɛ̃w̃skɔʒɛˈt͡ʃɔvɨ], AS: [roʒai ̯ mẽũ̯skožečovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. kategoria morfologiczna rzeczowników (w niektórych językach), odnoszących się do przedmiotów, zjawisk, pojęć, decydująca o ich odmianie oraz o formie części mowy wchodzących z nimi w związki zgody i o formach łączących się z nimi czasowników
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rodzaj męskorzeczowy rodzaje męskorzeczowe dopełniacz rodzaju męskorzeczowego rodzajów męskorzeczowych
rodzai męskorzeczowychcelownik rodzajowi męskorzeczowemu rodzajom męskorzeczowym biernik rodzaj męskorzeczowy rodzaje męskorzeczowe narzędnik rodzajem męskorzeczowym rodzajami męskorzeczowymi miejscownik rodzaju męskorzeczowym rodzajach męskorzeczowych wołacz rodzaju męskorzeczowy rodzaje męskorzeczowe
- przykłady:
- (1.1) Wyrazy „długopis”, „autobus”, „sen” mają rodzaj męskorzeczowy.
- (1.1) Rzeczowniki rodzaju męskorzeczowego w liczbie pojedynczej mają biernik równy mianownikowi.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rodzaj męskonieżywotny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kazachski: (1.1) заттық аталық тек
- ukraiński: (1.1) чоловічий рід неживий
- źródła: