rocznik
rocznik (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wszystkie osoby urodzone w danym roku
- (1.2) wszystkie osoby odbywające naukę, służbę itp. w danym roku
- (1.3) określone rzeczy wytworzone w danym roku
- (1.4) czasopismo ukazujące się raz na rok; zob. też rocznik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rocznik roczniki dopełniacz rocznika roczników celownik rocznikowi rocznikom biernik rocznik roczniki narzędnik rocznikiem rocznikami miejscownik roczniku rocznikach wołacz roczniku roczniki
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.4) almanach
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rok m, rocznica ż, roczniak m, roczek m
- przym. roczny, coroczny, doroczny, śródroczny, rocznicowy, rocznikowy
- przysł. rocznie, corocznie, dorocznie, rocznikowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.2) vit m
- angielski: (1.4) annual, yearly
- baskijski: (1.?) urtekari
- białoruski: (1.4) штогоднік m
- czeski: (1.?) ročník m
- esperanto: (1.1) samjarularo; (1.2) samjarularo, samklasanaro; (1.3) jargazeto, jarlibro
- francuski: (1.4) annuaire m
- galicyjski: (1.4) anuario m
- hiszpański: (1.?) anuario m
- interlingua: (1.?) annuario
- jidysz: (1.4) יאָרבוך n
- litewski: (1.?) gimimo metai m lm
- niemiecki: (1.1) Jahrgang m; (1.3) Baujahr n; (1.4) Jahrbuch n
- rosyjski: (1.4) ежегодник m
- turecki: (1.4) salname
- włoski: (1.?) annuario m
- źródła: