rożen

rożen (język polski)

rożen (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈrɔʒɛ̃n], AS: [rožẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. pręt z metalu do opiekania mięsa nad ogniem

(1.2) kulin. piec z rożnami (1.1) – elektryczny lub na opał

(1.3) kulin. jadłodajnia serwująca tanie dania z rusztu, frytki i fast foody

(1.4) daw. żart. szpada, rapier

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rożen	rożny
dopełniacz	rożna	rożnów
celownik	rożnowi	rożnom
biernik	rożen	rożny
narzędnik	rożnem	rożnami
miejscownik	rożnie	rożnach
wołacz	rożnie	rożny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) baranina / kurczak / mięso z rożna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pręt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. rożenek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) skewer, spit
• białoruski: (1.1) шампур m
• nowogrecki: (1.1) σούβλα ż
• rosyjski: (1.1) шампур m
• ukraiński: (1.1) рожен m, шампур m
• wilamowski: (1.1) brötfonn ż, brȫtfonn ż, brötfaonn ż, • brötfon

źródła: