riktig

riktig (język szwedzki)

wymowa:

[²r'ik:tig] ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawdziwy

(1.2) właściwy, słuszny

odmiana:

(1.1-2) riktig, riktigt, riktiga

przykłady:

(1.1) Han är en riktig nattuggla. → Prawdziwy z niego nocny marek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. riktigt

rzecz. riktighet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: