resultativ

resultativ (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) gram. rezultatywny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der resultative ein resultativer resultativer	die resultative eine resultative resultative	das resultative ein resultatives resultatives	die resultativen resultativen resultative
Gen.	słaba mieszana mocna	des resultativen eines resultativen resultativen	der resultativen einer resultativen resultativer	des resultativen eines resultativen resultativen	der resultativen resultativen resultativer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem resultativen einem resultativen resultativem	der resultativen einer resultativen resultativer	dem resultativen einem resultativen resultativem	den resultativen resultativen resultativen
Akk.	słaba mieszana mocna	den resultativen einen resultativen resultativen	die resultative eine resultative resultative	das resultative ein resultatives resultatives	die resultativen resultativen resultative
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) resultative Aktionsart

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Resultativ m, Resultat n

czas. resultieren

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: