rekonstrukcja (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odtworzenie czegoś opierając się o zachowane fragmenty, informacje, szczątki, przekazy itd.; t. rzecz, która została odtworzona/zrekonstruowana
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Biblijne teksty dotyczącehistoriiIzraela odwzorowaniem wyobraźni historycznej i mitologicznej autorów biblijnych, a nie wierną rekonstrukcją przeszłości[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) rekonstrukcja gabinetu / rekonstrukcja rządurekonstrukcja historyczna • rekonstrukcja zdarzeń / bitwy • rekonstrukcja cyfrowa • rekonstrukcja piersi / napletka / twarzy • rekonstrukcja pociążowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konstruowanie n, konstrukcja ż, rekonstruowanie n, zrekonstruowanie n, rekonstruktor m, rekonstruktorka ż, rekonstruowalność ż
czas. konstruować, rekonstruować ndk., zrekonstruować dk.
przym. rekonstrukcyjny, rekonstruowalny, konstrukcyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. re- + konstrukcja < łac.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „rekonstrukcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Łukasz Niesiołowski-Spanò, Dziedzictwo Goliata: Filistyni i Hebrajczycy w czasach biblijnych, s. 152.