rekolektantka

rekolektantka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uczestniczka rekolekcji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rekolektantka	rekolektantki
dopełniacz	rekolektantki	rekolektantek
celownik	rekolektantce	rekolektantkom
biernik	rekolektantkę	rekolektantki
narzędnik	rekolektantką	rekolektantkami
miejscownik	rekolektantce	rekolektantkach
wołacz	rekolektantko	rekolektantki

przykłady:

(1.1) Każda rekolektantka znalazła na stoliku nocnym ramowy plan rekolekcji.

(1.1) Panewnickie kucharki zgotowały rekolektantkom nie lada niespodziankę.

(1.1) Rekolektantkom bardzo podobały się ojca homilie i konferencje ascetyczne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rekolekcje lm nmos, rekolekcjonista m

forma męska rekolektant m

przym. rekolekcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rekolektant + -ka < pol. rekolekcje < st.pol. rekolekcja

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) esercitante ż

źródła: